تایر خودروها عامل انتشار یک‌چهارم از آلودگی میکروپلاستیکی هستند

ذرات تایر، ترکیبی پیچیده از لاستیک‌های مصنوعی و طبیعی همراه با صدها افزودنی شیمیایی هستند. این ترکیبات می‌تواند پیامدهای گسترده و گاهی غیرقابل پیش‌بینی به همراه داشته باشد.

برای مثال، روی اکسید (زینک اکساید ZnO) که حدود ۰٫۷ درصد از وزن تایر را تشکیل می‌دهد، برای افزایش دوام تایر ضروری است. اما این ماده حتی در مقادیر اندک نیز برای ماهی‌ها و موجودات آبزی بسیار سمی است و می‌تواند زیست‌بوم‌ها را مختل کند.

یکی دیگر از مواد شیمیایی مضر ۶پی‌پی‌دی (6PPD) است که برای جلوگیری از ترک‌خوردگی تایرها استفاده می‌شود. این ماده در تماس با آب و هوا به ترکیبی به نام ۶پی‌پی‌دی‌کینون (6PPD-quinone) تبدیل می‌شود که با مرگ گسترده‌ی ماهی‌ها در ایالات متحده مرتبط است.

اما هنوز پرسش‌های بی‌پاسخ بسیاری باقی می‌ماند. برای مثال، نمی‌دانیم ذرات تایر تا چه مسافتی پراکنده یا در کجا انباشته می‌شوند. برای درک تأثیرات زیست‌محیطی آن‌ها به اطلاعات بیشتری نیاز داریم؛ از جمله شناسایی افزودنی‌های سمی‌تر، واکنش مواد به محیط و گونه‌های جانوری که آسیب بیشتری می‌بینند. برای مثال، برخی گونه‌های ماهی‌های آزاد به ۶پی‌پی‌دی‌کینون حساسیت بیشتری دارند. در نتیجه، استانداردسازی روش‌های اندازه‌گیری ذرات تایر و ایجاد مقررات مؤثر در آینده، ضروری خواهد بود.